middelen

Verdovende middelen
Het blijft elke keer weer een issue hier: waar haal je eventueel een biertje of een wijntje of iets sterkers vandaan. Alcohol is in principe verboden, daar komt het op neer. Maar je kunt een permit aanvragen bij de overheid waarmee je bij geregistreerde winkels wel wat kan kopen. En in de grote hotels hebben ze soms een bar waar je als niet-moslim een biertje kan bestellen. Zo’n bar is dan een beetje verstopt. In Lahore moesten we bijvoorbeeld naar kamer 242 en dat is dan geen kamer maar een bar met spiegels, banken, lampjes en een tv. En weinig klanten, ook nog eens. In Islamabad moet je de deur met ‘public relations department’ hebben en dan ga je de trap af en kom je in een soortgelijke bar. Met pooltafel zelfs! Daarnaast hebben sommige restaurants ook alchol, maar dat zijn er niet veel. En dan dus thuis. Wij hebben een van onze chauffeurs als supplier. Hij regelt wat via via en dan kunnen we een doos met 20 blikjes uit de kofferbak halen. Allemaal heel stiekem, want niemand mag weten dat hij hier zaakjes in doet! Maar het werkt wel. De prijs? 3 euro voor een blikje bier en 6 euro in de bar...
De grap is natuurlijk dat er wel een brouwerij is. Vroeger in Murree, waar ik met Fulco nog ben geweest. Maar inmiddels is die verplaatst naar Rawalpindi, tegen Islamabad aan. En die brouwt bier, wodka en whiskey. Nadeel is dat het niet speciaal lekker is, maar je moet toch wat. Geimporteerde drank komt binnen via de amabssades dus daar heb je connecties voor nodig.
Een alternatief is er overigens wel: overal groeien hier marihuana planten. In de bergen, maar ook midden in de stad, als onkruid. Als het gemaaide gras verbrand wordt loop je door een walm om high van te worden. Rare jongens, die Pakistani. De kwaliteit echter is ook hier nogal twijfelachtig, heb ik begrepen. Maar in de dorpen schijnen ze er ook een lokaal melkdrankje van te maken wat een hoop goed maakt...